Księga Psalmów. Chapter 21

1 Przedniejszemu śpiewakowi pieśń Dawidowa.
2 Panie! w mocy twojej raduje się król, a w zbawieniu twojem wielce się weseli.
3 Dałeś mu żądość serca jego, a prośby ust jego nie odmówiłeś mu. Sela.
4 Albowiemeś go uprzedził błogosławieństwy hojnemi; włożyłeś na głowę jego koronę ze złota szczerego.
5 Prosił cię o żywot, a dałeś mu przedłużenie dni na wieki wieków.
6 Wielka jest chwała jego w zbawieniu twojem; chwałą i zacnością przyodziałeś go;
7 Boś go wystawił na rozmaite błogosławieństwo aż na wieki; rozweseliłeś go weselem oblicza twego.
8 Gdyż król nadzieję ma w Panu, a z miłosierdzia Najwyższego nie będzie poruszony.
9 Znajdzie ręka twoja wszystkich nieprzyjaciół twoich, prawica twoja dosięże wszystkich, co cię w nienawiści mają.
10 Uczynisz ich jako piec ognisty czasu gniewu twego; Pan w popędliwości swojej wytraci ich, a ogień ich pożre.
11 Plemię ich z ziemi wygubisz, a nasienie ich z synów ludzkich.
12 Albowiem czyhali na twoje złe; zmyślali radę, której dowieść nie mogli.
13 Przetoż wystawisz ich za cel; cięciwę twą wyciągniesz przeciwko twarzy ich. Podnieśże się, Panie! w mocy twojej, tedy będziemy śpiewać i wysławiać możność twoję.
1 Przedniejszemu śpiewakowi pieśń Dawidowa.
2 Panie! w mocy twojej raduje się król, a w zbawieniu twojem wielce się weseli.
3 Dałeś mu żądość serca jego, a prośby ust jego nie odmówiłeś mu. Sela.
4 Albowiemeś go uprzedził błogosławieństwy hojnemi; włożyłeś na głowę jego koronę ze złota szczerego.
5 Prosił cię o żywot, a dałeś mu przedłużenie dni na wieki wieków.
6 Wielka jest chwała jego w zbawieniu twojem; chwałą i zacnością przyodziałeś go;
7 Boś go wystawił na rozmaite błogosławieństwo aż na wieki; rozweseliłeś go weselem oblicza twego.
8 Gdyż król nadzieję ma w Panu, a z miłosierdzia Najwyższego nie będzie poruszony.
9 Znajdzie ręka twoja wszystkich nieprzyjaciół twoich, prawica twoja dosięże wszystkich, co cię w nienawiści mają.
10 Uczynisz ich jako piec ognisty czasu gniewu twego; Pan w popędliwości swojej wytraci ich, a ogień ich pożre.
11 Plemię ich z ziemi wygubisz, a nasienie ich z synów ludzkich.
12 Albowiem czyhali na twoje złe; zmyślali radę, której dowieść nie mogli.
13 Przetoż wystawisz ich za cel; cięciwę twą wyciągniesz przeciwko twarzy ich. Podnieśże się, Panie! w mocy twojej, tedy będziemy śpiewać i wysławiać możność twoję.